امتیاز تصویر: Daniele Boffelli

شفق‌های قطبی اغلب بالای ابرها به وجود می‌آید. درخشش شفق‌های قطبی زمانی ایجاد می‌شود که ذرات ساطع‌شده از خورشید که سریع حرکت می‌کنند به لایه مغناط‌کره زمین برخورد می‌کنند، وقتی که ذرات باردار در امتداد میدان مغناطیسی زمین قرار می‌گیرند با اتم‌ها و موکول‌هایی بالایی جوّ زمین برخورد می‌کنند. برای مثال، یک اتم اکسیژن که در اثر این برخورد و برانگیخته شدن معمولا به رنگ سبز روشن می‌درخشد. به طور مثال کم‌ارتفاع‌ترین شفق‌های قطبی در ارتفاع بالای 100 کیلومتری ایجاد می‌شوند، در حالیکه اغلب ابرها در ارتفاع زیر 10 کیلومتری قرار دارند. نسبت ارتفاع ابرها و شفق‌های قطبی در این تصویر که سال 2015 از دیرولایی در ایسلند گرفته شده، به خوبی نشان داده شده است. آنجا، یک عکاس نجومی مصمم با نقاومت در برابر بادهای شدید و آسمان پوشیده از ابر در تلاش برای ثبت شفق قطبی بر قراز یک فانوس دریایی زیبا  است، اما بطور اتفاقی ابرهای عدسی شکل در سر راهش قرار می‌گیرد و ثبتشان می‌کند.