امتیاز تصویر: Optical: European Southern Observatory (ESO) Wide Field Imager; Submillimeter: Max Planck Institute for Radio Astronomy/ESO/Atacama Pathfinder Experiment (APEX)/A.Weiss et al; X-ray and Infrared: NASA/Chandra/R. Kraft; JPL-Caltech/J. Keene; Text: Joan Schmelz (USRA)

وقتی کهکشان‌ها با هم ادغام می‌شوند چه اتفافی برای میدان‌های مغناطیسی آنها می‌افتد؟ برای کمک به فهمیدن پاسخ، ناسا رصدخانه سوفیا که به سوار بر بویینگ ۷۴۷ است به سمت  قنطورس آ کهکشان همسایه‌مان نشانه رفت تا میدان‌های مغناطیسی غبار قطبیده منتشرشده از  آن را ردیابی و مشاهده‌ کند. شکل غیرمتعارف قنطورس‌آ  نتیجه برخورد دو کهکشان با فوران‌هایی است که از گاز خارج‌شده از ابرسیاهچاله مرکزی تغذیه شده است. در این تصویر به دست امده، جریان‌های مغناطیسی به دست‌آمده از سوفیا- در تصاویر؛ رصدخانه جنوبی اروپا (نور مرئی: سفید) ، اپکس (زیرمیلیمتری: نارنجی)، چاندرا (پرتوایکس: آبی) و اسپیتزر (فروسرخ: قرمز) روی هم قرار گرفته است.  معلوم شد میدان‌های مغناسیطی با خطوط غباری در گوشه‌های کهکشان موازای هستند ولی نزدیک مرکز کهکشان منحرف شده‌اند. نیروهای گرانشی نزدیک سیاهچاله به یون‌ها شتاب داده و باعث افزایش میدان مغناطیسی می‌شوند. در مجموع، این برخود فقط جرم کهکشان‌ها را ترکیب نمی‌کند،  بلکه میدان مغناطیسی آنها را هم تقویت می‌کند. این نتایج نگرش جدیدی درباره اینکه چگونه میدان‌های مغناطیسی در کیهان اولیه و وقتی که ادغام‌ شدن‌ کهکشان‌ها امری عادی بود تکامل یافته‌اند، می‌دهد.