اگر خورشید ما داخل این خوشه ستاره ای بود، آسمان شب ما مانند جعبه جواهر، پر از ستارگان درخشان بود. این خوشه، معروف به M53 که با نام NGC 5024 نیز طبقه بندی شده است، یکی از حدود 250 خوشه کروی است که در کهکشان ما باقی مانده است. بیشتر ستاره های M53 پیرتر و سرخ تر از خورشید ما هستند، اما به نظر می رسد برخی از این ستاره ها بصورت مرموزی آبی رنگ و جوان تر هستند. وجود این ستاره های جوان با این فرضیه که همه ستاره های M53 تقریباً همزمان تشکیل شده اند، تناقض دارد. این ستارگان غیرمعمول به عنوان  آواره های آبی رنگ معروفند و تعداد آنها در M53 بطور غیرعادی زیاد است. پس از بحث و جدل فراوان، اکنون تصور می شود که این آواره های آبی رنگ ستارگانی هستند که به واسطه مواد جدیدی که از ستاره همدم خود می ربایند جوان تر شده اند. محققان با تجزیه و تحلیل تصاویر خوشه های کروی مانند تصویر امروز که توسط تلسکوپ فضایی هابل گرفته شده، از تعداد این ستارگان آبی برای تعیین سن خوشه های کروی و همینطور تخمین سن کیهان استفاده می کنند. M53 ، که با یک دوربین دوچشمی نیز در صورت فلکی گیسوی برنیکه قابل مشاهده است، بیش از 250،000 ستاره را در خود جای داده است و یکی از دورترین خوشه های کروی از مرکز کهکشان ما است.