M2-9: بالهای یک سحابی پروانه ای شکل

M2-9: بالهای یک سحابی پروانه ای شکل


آیا از ستاره ها بعد از مرگشان بهتر مورد تحسین قرار می گیرند؟ در واقع، ستارگان معمولاً هنگام مرگ، زیباترین آثار هنری خود را به نمایش می گذارند. در مورد ستاره های کم جرم مانند خورشید و M2-9 که سوژه امروز است، ستاره ها با پرتاپ لایه های گازی بیرونی خود، از ستاره های معمولی به کوتوله های سفید تبدیل می شوند. این گازهای پرتاب شده به طور مکرر یک ساختار زیبا به نام سحابی سیاره ای تشکیل می دهد که طی هزاران سال به تدریج محو می شود. M2-9 ، یک سحابی سیاره ای پروانه ای شکل با فاصله 2100 سال نوری از ما است که با رنگ های نمایشی مشخص نشان داده شده است، دارای بالهایی است که حکایت یک داستان عجیب اما ناقص را بازگو می کنند. در مرکز سحابی، دو ستاره درون یک قرص گازی با وسعتی به اندازه 10 برابر مدار پلوتو می چرخند. لایه های گازی خارج شده از ستاره در حال مرگ، از این قرص خارج می شوند و ظاهری دو قطبی ایجاد می کنند. مسائل زیادی در خصوص فرآیندهای فیزیکی عامل شکل گیری سحابی های سیاره ای لاینحل مانده است.


Top