امتیاز و حق نشر تصویر: Carlos Uriarte

این میدان دید تلسکوپی در امتداد صفحه‌ی کهکشان راه شیری به سمت صورت‌فلکی دجاجه  است. این ناحیه که به سحابی لاله معروف است، درخشان‌ترین ابر از گاز و غبار میان‌ستاره‌ای که در بالا و مرکز تصویر می‌بینید و منجم استوارت شارپلس آن‌را در فهرست 1959 به نام  Sh2-101 ثبت کرده است. سحابی پیچیده و زیبا لاله که حدود 70 سال نوری گستردگی دارد و در فاصله 8000 سال نوری از آن ما قرار دارد،  در این تصویر از تلسکوپ  هابل نشان داده شده است همچنین درخشش یون‌های گوگرد، هیدروژن و اکسیژن سحابی را به رنگ‌های قرمز ، سبز و آبی نشان می‌دهد. تابش فرابنفش از ستاره‌های پرانرژی و جوانش در لبه‌ی اجتماع OB3 دجاجه ، شامل ستاره‌ی  HDE 227018 در رده‌ی طیفی O، اتم‌ها را یونیزه می‌کند و سحابی لاله‌ی را تغذیه می‌کند . در میدان دید کوازار دجاجه X-1  ، یکی از قوی‌ترین منابع پرتو ایکس در آسمان سیاره‌ی زمین هم دیده می‌شود. در بالای گلبرگ‌های این لاله کیهانی و بالای تصویر؛ موج شوک خمیده شده و مایل به آبی که توسط فوران‌های قدرتمند از صفحه‌ی قرص برافزایشی سیاهچاله خارج می‌شود، دیده می‌شود.